ថ្ងៃចុងក្រោយក៏ជាថ្ងៃឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ, ថ្ងៃនេះ(២៩/១២/២០០៧)ជាថ្ងៃដែលខ្ញុំប្រឡងបញ្ចប់ឆមាសទី១នៃឆ្នាំទី៤ផស់ខ្ញុំ។ មុនថ្ងៃប្រឡង ពោរពេញទៅដោយស្មារតី និង ទំនុកចិត្តយ៉ាងមុតមាំ។ គ្រប់មេរៀនដែលគ្រូបានបង្រៀន ខ្ញុំបានត្រៀមយ៉ាងល្អ និង សង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំក្នុងចិត្តថានឹងទទួលបានលទ្ឋផលល្អក្នុងការប្រឡងមុខវិជ្ជានេះ…. អ្នកណាក៏មានអារម្មណ៍ដូចខ្ញុំចឹងដែរ, មុនពេលប្រឡងខ្ញុំសាកសួរយោបល់មិត្តភ័ក្តិទាំងឡាវក្តី វៀតណាមក្តីពួកគេសុទ្ឋតែឆ្លើយថាមុខវិជ្ជាហ្នឹងមិនអាចធ្លាក់កើតទេ គ្រាន់តែខ្លាចមិនបានពិន្ទុខ្ពស់ប៉ុណ្ណោះ,ម្នាក់ៗពោរពេញទៅដោយទំនុកចិត្តយ៉ាងមុតមាំ។ សូម្បីតែសិស្សដែលខ្ចិលរៀនប្រចាំសាលា គេក៏ញញឹមសង្ឃឹមក្នុងការប្រឡងលើកនេះដែរ………..មុខវិជ្ជាហ្នឹងគឺ Pharmacy.
តែព្រះអឺយ!! រឿងដែលមិនស្មានដល់បានកើត!! ពេលមេប្រយោគចែកវិញ្ញាសារដល់ដៃមានអ្នកខ្លះសើចមិនចេញ ខ្លះទៀតអង្គុយស្ងាប, ខ្លះទៀតអង្គុយអេះចៃ…រកធ្វើអីមិនកើត។ ហេហេ!! អស់រយៈពេល២ម៉ោងក្នុងការធ្វើវិញ្ញាសារ , ពេលចេញមកវិញសួរអ្នកណាក៏មានចម្លើយតេមួយថា “បើមិនធ្លាក់ទៀតនោះ មិនមែនខ្ញុំទេ….”។ ម៉ាក្បាច់របស់ Department នេះងាប់មិនតិចទេ!! ស្តាយកំលាំងដែលខំមើលមេរៀនអត់ហ៊ានអត់ហ៊ានពួន!!
កុសល
December 29, 2007 at 12:24 pm
អាហ្នឹងហើយមើលងាយមុខវិជ្ជាណឹងពេក ចឹងបានសមមុខ…
samnang
December 29, 2007 at 2:21 pm
មិនមែនទេល្បងអឺយ!! មិនមែនមើលងាយមុខវិជ្ជាហ្នឹងទេតែ ដោយសារវិញ្ញាសារចេញមកឆ្កួតហ្នឹងណា៎ មេរៀនទាំងប៉ុន្មានដែលគ្រូបង្រៀនហ្នឹងរៀនអស់ហើយ តែវាបែរជាចេញអាផ្សេងទៅវិញ…. និយាយទៅគួរឲ្យអស់សំនើចដែរ ពេលគ្រូចែកវិញ្ញាសាររួចអ្នកខ្លះនាំគ្នាអង្គុយសើចទាំងហួសចិត្ត។
អាចម៍ផ្កាយ
December 30, 2007 at 7:21 am
នេះជាចំណុចដែលត្រូវគិត!
ខ្ញុំជឿថាអ្វីដែលចេញ ក៏ចេញនៅក្នុងវិជ្ជាដែលយើងរៀន
ដែលមែនទេ?
ដូច្នេះចង់មិនចង់ យើងគួរតែស្វែងយល់ខ្លះដែរ។
samnang
December 30, 2007 at 7:24 am
បាទ!! អរគុណដែលបាទជួយផ្តល់គំនិត!!
Vannara
December 31, 2007 at 2:32 am
ហាហាហា… ខំរៀនប៉ុននឹងហើយនៅរអ៊ូរទាំទៀត 😀 តែមិនអីទេប្រាកដជាមិនធ្លាក់ទេ ព្រោះយើងនឹងឈ្មោះសំណាងស្រាប់ទៅហើយ 😉 តែង៉ៃក្រោយត្រូវចាំថារៀនមិនមែនមើលតែមេរៀនដែលគ្រូបង្រៀនទេត្រូវ research ឯកសារផេ្សងៗទៀតផង 😀
samnang
December 31, 2007 at 3:58 am
បាទបង សង្ឃឹមថាឈ្មោះ សំណាងនឹងនាំសំណាងមកឲ្យទៅចុះ។ រឿង research ឯកសារចេះតែចង់ហើយបងតែពេលវេលាខ្លីណាស់ ចង់ research ត្រូវតែមានគោលដៅជាក់ស្តែងទើបវាមិនខុស។
តែមិនអីទេបងទុកវាជាមេរៀនទៅ ប្រឡងចប់ឆមាសទី១ភ្លាមមិនទាន់បានសំរាកផង ង៉ៃហ្នឹង(៣១/០១/២០០៧)ចូលរៀនឆមាសទី២ទៀត…សាលានៅនេះគេរៀនចឹង ដើម្បីប្រញាប់ចប់។
សុវណ្ណរចនា
January 1, 2008 at 3:44 am
បន្ថែមត្រកូលហេងទៀតទៅធានាថាបាននិទ្ទេសល្អមិនខាន!
samnang
January 1, 2008 at 6:52 am
បងក៏ចង់ថែមដែរតែមិនដឹងទៅសុំត្រកូលលោកណាមកដាក់!ណាមួយស្តាយត្រកូលផស់បង កំពុងតែកាលីបផង!!
Rainna
January 4, 2008 at 5:33 am
ធ្វើកូនប្រុស ស្លាប់មិនដូរឈ្មោះ រស់មិនដូរត្រកូល! យ៉ាងណាយើងត្រូវតែមានសង្ឃឹម! បងប្រុសរបស់រ៉េនណាប្រាកដជាជាប់! មានរ៉េនណានៅទីនេះ បងកុំភ័យ! 😀
samnang
January 4, 2008 at 10:03 am
ត្រូវហើយឍអូនកូនប្រុសត្រូវបន្តរវង្សត្រកូលមិនអាចដូរបានទេ! បងក៏សង្ឃឹងថាបានជាប់ទៅចុះ!!!! កុំឲ្យបងនឿយហត់ក្្នុងការប្រឡងសងអី! បងធុញណាស់!!
naraths
January 5, 2008 at 9:51 am
គឺត្រូវពឹងលើសំណាងដែលម៉ែឪចែកឲ្យហើយ! សំណាងត្រូវមានសំណាង មិនចឹងមិនមែនឈ្មោះ សំណាងទេ !!
samnang
January 5, 2008 at 2:08 pm
ហេហេហេ! រំពឹងថាដុចសម្លាញ់ឯងគិតទៅចុះ, ថាពេលពេលប្រឡងទៅរវល់តែដល់អាឡូវលែងប្រឡងវាទៅជារវល់ជាងមុនទៅទៀត, ម៉េចចឹង??
samnang
January 18, 2008 at 6:05 am
ពិតជាសំណាងមែនខ្ញុំ មិនត្រឹមតែមិនធ្លាក់ទេ!ថែមទាំងពន្ទុគ្រាន់បើទៀត…ហេហេហេ
naraths
January 20, 2008 at 2:54 am
ចយដឹក! សំណាងមែន ជួយអបអរផង… ពូកែមែនកូនគេ ។
samnang
January 20, 2008 at 4:46 am
ខ្ញុំក៏អរណាស់ដែរក្នុងពេលដែលយួនខ្លះយំស្រែកព្រោះពួកវាធ្លាក់… យី!ស្តាប់ទៅវាដូចជាអាក្រក់មែនខ្ញុំសប្បាយលើគំនរទុកពួកយួន។
រជ្ជនី
January 23, 2008 at 2:08 am
ចយអើយ! សូមជួយរីករាយផងណា! ពូកែរមែន! 🙂
samnang
January 23, 2008 at 10:29 am
អរគុណប្អូនស្រី! បងឈ្មោះសំណាងប្រហែលជាសំណាងតាមឈ្មោះមែនហើយ..។កិកិកិកិ
រជ្ជនី
January 24, 2008 at 10:42 am
ចឹងហើយ! តិចទៀតនីប្តូរឈ្មោះដាក់សំណាងដែរហើយ! 🙂
naraths
January 24, 2008 at 1:04 pm
កុំចេះតែហ៊ាន!
រជ្ជនី
January 25, 2008 at 5:03 am
ស្មានតែខ្លាចហ្អី? ម៉ោចូលម៉ោ! អេឈប់! សុំមូរដៃអាវយកស្ទីលមួយ!
បងសំណាង ចាំជួយរាប់ផងណា! 😉
សំណាង
January 25, 2008 at 5:14 am
អូ!គ្រាន់តែចង់ដូរឈ្មោះដល់ថ្នាក់វាយតប់គ្នាផង,តែមិនអីទេ ថ្ងៃនេះបងចំនាយប្លក់ធ្វើជាសៃវៀនទៅចុះ ហើយ ក៏សូមខ្លួនជាអជ្ញាកណ្តាល រាប់ជូន… កិកិកិ ១.២.៣ box!…..
រជ្ជនី
January 25, 2008 at 5:32 am
អត់ទាន់ត្រៀមខ្លួនហើយទេ! ខាងបង្គោលខៀវដូចជាយ៉ាប់ណាស់! មើលទៅ សង្ស័យសន្លប់ទឹកទី២ទេ! 😉
samnang
January 25, 2008 at 5:39 am
មិនទាន់បានកន្លះទឹកផង ខាងបង្គោលខៀវអត់ឮមាត់ចឹងបែបសន្លប់បាត់ហើយ!!! អជ្ញាកណ្តាលរាប់ដល់១០មិនឃើញតប បញ្ជាក់ថាបោះបង់ការប្រកួត។កិកិកិ
រជ្ជនី
January 25, 2008 at 5:49 am
គ្រាន់តែ ប៉ុណ្ណឹងចាញ់ទៅហើយ! តើទៅធ្វើអីកើត! តោះបងសំណាង! យើងទៅញ៉ាំបាយវិញ! នីគ្លានហើយណា! បើមិនទៅទេ! ទៅមិនហើយណា! សុំប្រាប់ថាឃ្លៀន! ឯបង្គោលខៀវ! ចាំងើបពីសន្លប់សិនចាំយាយគ្នាទៀត! 😛
samnang
January 25, 2008 at 5:57 am
បាទ!ទៅញ៉ាំចុះអូន បងញ៉ាំរួចហើយ។ តែទៅញ៉ាំទៅហាងក្រៅប្រាប់គេថា ឃ្លានបាយណា៎ កុំប្រាប់គេថា គ្លាន ឬ ឃ្លៀនគេស្តាប់អត់បានទេ ប្រយ៍ត្នអត់បាយញ៉ាំ…កិកិកិ មកវិញមកផ្ញើរទិញថ្នាំគ្រាំក្នុង មកឲ្យបងផង ព្រោះមានអ្នកសន្លប់ទៅប្លកបង បើមិនសង្គ្រោះទេ ខ្លាចតែទៅបង្ហួសអី ស្រាច់ហើយ!!
រជ្ជនី
January 26, 2008 at 3:40 am
បងហ្អាជួយកែរកន្លែងខុសឲ្យប្អូនផងណា!សុំបរ!
នីឃ្លានហើយណា! បើមិនទៅទេ! ទៅមុនហើយណា!សុំប្រាប់ថាឃ្លាន!
ឃ្លានពេកទៅជាវង្វេងវង្វាន់អស់! 😉 Sorry!
រជ្ជនី
January 26, 2008 at 4:22 am
ទៅណាបាត់ហើយម្ចាស់ផ្ទះ! ខ្ញុំមកយកថ្លៃការពារ! 😀
naraths
January 26, 2008 at 4:27 am
យី គ្រាន់តែមកយឺតតិច ទាំងនិយាយដើមឡើងបែកផ្សែងម៉ង!! ណែ! បើមិនដឹងកុំនិយាយ… គេមកយឺត មិនមែនខ្លាចទេ តែទម្រាំមកដល់សៃវៀន គេសុំស៊ីញ៉េច្រើនពេក 😀
ណែ ប្រាប់អាជ្ញាកណ្ដាលកុំទាល់អាលរាប់ ! អូ នោះ មានគេសុំស៊ីញ៉េទៀតហើយ….. ហាហា
samnang
January 26, 2008 at 4:28 am
នៅហ្នឹងតើមានទៅណា៎! មកវ៉ៃគ្នានៅផ្ទះបងហើយមានឆ្លៀតមកសុំថ្ងៃការពារទៀត,ឡូយផស់គេ។ ពេលទៅញ៉ាំបាយ បងផ្ញើរឲ្យទិញថ្នាំគ្រាំក្នុងឲ្យបងផង ម៉េចអត់ឃើញចឹង, មានមនុស្សសន្លប់ធំនៅប្លកផស់បងមិនទាន់ឮមាត់ផង បងខ្លាចតែទៅបង្ហួសទេ!!!កិកិកិកិ
រជ្ជនី
January 26, 2008 at 5:10 am
មិនបាច់ឲ្យញ៉ាំទេថ្នាំគ្រាំហ្នឹងនោះ! ទុកឲ្យតេវតាម៉ងទៅ! បង្គោលខៀវហ្នឹងក្រែងអ្នកវៃបុកហ្អេ? ម៉េចទៅចេញសុំស៊ីញ៉េឯណា ឯណី ណោះទៅវិញ?
samnang
January 26, 2008 at 5:18 am
អូ!ទើបមកដល់,វិសនឹងរាប់ដល់១០,
ដៃពាក់ហ្គង់ចឹងស៊ីញ៉េម៉េចទៅ,ប្រញប់ឡើងសៃវៀនទៅ,ខាងបង្គោលក្រហមកំពុងតែកញ្ជ្រោលខ្លាំងណាស់។
Ruond 2
១,២,៣.Box!!
រជ្ជនី
January 26, 2008 at 11:36 am
Box ស្អី! បើបង្គោលខៀវនៅអាឡៃដាក់តុ ចុះហត្ថលេខា ថតរូបឆ្កុយម្នាក់ឯងហ្នឹង! មិនគោរពតួនាទីសោះ!
naraths
January 26, 2008 at 12:15 pm
ម៉ោ ម៉ោ ៗៗៗ ពីណាចង់ស៊ីញ៉េខ្លះ ម៉ោ.. បង្គោលក្រហមចង់ស៊ីញ៉េអត់ ?
samnang
January 26, 2008 at 12:36 pm
អ្នកវ៉ៃបុកសោះហ្នឹង ទៅជាមានស៊ីញ៉េដូចតារា…… ចឹងក៏ចឹងទៅ ទំរាំស៊ីញ៉េចប់អជ្ញាកណ្តាលរាប់ដល់១០ល្មម។
naraths
January 26, 2008 at 1:01 pm
វ៉ៃបុកហ្នឹង មិនមែនតារាទេហ្អី? តារាវាយបុក! ឲ្យតែគេសុំស៊ីញ៉េ… ម៉េចស៊ីញ៉េដាក់អាវយឺតដែរហ្អី អាប៊ីត.. កិកិ
samnang
January 26, 2008 at 2:54 pm
មិនអីទេ! មិនបាច់សាញ់ញ៉េសាញ់ញ៉ោញអីទេ! ប្រញ៉ាប់ឡើងលើសៃវៀនម៉ោ ខាងបង្គោលក្រហមកំពុងតែឆ្លែឆ្លារ,ដូចជាចង់វ៉ៃសំបើមណាស់។កិកិកិកិកិ
naraths
January 27, 2008 at 3:13 am
ចឹងក៏បាន! ម៉ោ ខ្ញុំហក់ទៅហើយណា៎…
អុញ! បង្គោលក្រហមរត់បាត់ ឯណាមិនឃើញ នៅ ក្រោមរិញទេដឹង ពួននៅណា?
បានតែមាត់ ហាហា!
samnang
January 27, 2008 at 5:57 am
អុញ! ម៉េចឃើញឆ្លេឆ្លារបែបដូចទ្រង់ខ្លាំង រួចអាឡូវទៅណាបាត់ហើយបង្គោលក្រហម….. តិចរត់ទៅពួនយំបាត់ទៅ! យ៉ាប់ម៉ង!
រជ្ជនី
January 28, 2008 at 3:39 am
មិនមែនរត់ទេ! ម៉ោពីរាងឈឺពោះព្រោះដាក់ស្វាយពី យប់ហ្នឹងណា! ម៉ោចូលម៉ោស្មានតាខ្លាចហ្អី?
samnang
January 28, 2008 at 5:36 am
អូយលោកមុនឡើងប្រកួតម៉េចបានជាទៅដាក់របស់អីចឹងៗ! ស្រួលមិនស្រួល មិនសន្លប់ដោយសារគេវ៉ៃ វាទៅជាសន្លប់ដោយសារអាហ្នឹងវិញទៅ….កិកិកិកិកិ
រជ្ជនី
January 29, 2008 at 4:45 am
ដឹងហើយ! ថ្ងៃក្រោយឈប់ធ្វើចឹងទៀតហើយ! 😉
naraths
January 30, 2008 at 3:18 am
ហាហា ឈ្នះធូរមិនបាច់ប្រឹង!! បាបកម្មពូកែអួតពេក… ង៉ៃក្រោយហ៊ានប្រដាល់ទៀតអត់? និយាយមិនអួតទេ បងមានខ្សែក្រវ៉ាត់ខ្មៅមួយដែរ !
រជ្ជនី
January 30, 2008 at 5:05 am
មែនអត់នឹង? បើមែនរៀននៅណាបង? ចង់រៀនដែរហ្នឹងណា! 😉
samnang
January 30, 2008 at 6:26 am
ហើយអូនឯងទៅចង់រៀនវ៉ៃតប់វិញ មាឌដូនចអូនឯងប្រហែលគេមិនឲ្យហាត់ទេដឹង?
រជ្ជនី
January 30, 2008 at 11:16 am
ខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់អាផ្នែកចឹងៗណាស់បង! មិនដឹងថាហេតុអី ចូលចិត្តវា ?
samnang
January 30, 2008 at 12:03 pm
ហេហេ! បើចូលចិត្តអាហ្នឹងក៏ចូលចិត្តទៅមិនទៅជាស្អីទេ, ឃើញរ៉េនណាអត់ចូលចិត្តអាហ្នឹងសោះតែអូនបែរជាចូលចិត្តទៅវិញ។
Rachna_Rainna
January 31, 2008 at 3:21 am
បង! ច្រលំទេហ្អី? អ្នកណាថាមិនចូលចិត្ត, កាលពីមុន, ទំនេរៗវ៉ៃគ្នាជាមួយប្អូនលេងរាល់ដងហ្នឹង! ចូលចិត្តហើយអាវ៉ៃគ្នាមិត្តភាព តែអារបៀបប្រើហឹង្សានោះ ដូចជាមិនសូវ… យើងរៀនគ្រាន់ប្រើការដោះទុក្ខ..
រជ្ជនី
January 31, 2008 at 3:42 am
សួស្តីប្ចាស់ផ្ទះ!
samnang
January 31, 2008 at 4:27 am
ចឹងទេហ៎ ឃើញអត់ចូលចិត្តមើលកីឡាកាស ស្មានថាអត់ចូលចិត្តខាងវ៉ៃតបហ្នឹង,ហេហេ មិនជាអ្វីទេអូនណ្ហើយ មើលត្រូវចេះវិភាគ។
naraths
January 31, 2008 at 12:13 pm
ស្អីគេគ្រាន់តែប្រាប់ថាមានខ្សែក្រវ៉ាត់! ចាំបាច់រៀនអី ទៅទិញនៅផ្សារទៅ ខ្វះអីខ្សែក្រវ៉ាត់។ ហាហា…
និយាយមែនអាហ្នឹងមានសាលាគេរៀនតើ តែបងអត់ស្គាល់ដែរ ព្រោះមិនដែលទៅជិតផង ។ នីណារៀនសាលាឈ្នួលចឹង … មកពីរៀនសាលាខុសសាលាផ្សេងគេមានរៀនអាតែក្វាន់ដូអីគេហ្នឹងដែរតើ (ម៉ោងកីឡា)សាលាអីទេភ្លេចបាត់ហើយ…
រជ្ជនី
February 1, 2008 at 3:53 am
យ៉ាប់ហើយ! សាសាខ្ញុំក៏មានដែរតែគេរៀនល្បុកតោ( អត់ដឹងសរសេរម៉េចទេ!) តែសំរាប់ថ្នាក់ទី១២គឺគ្មានម៉ោងកីឡាទេ! 😉
samnang
February 1, 2008 at 5:20 am
ហាហាស្អីគេ!សាលានៅខ្មែរយើងអីដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទៅ! គិតទៅរករៀនដែរហើយ!
រជ្ជនី
February 2, 2008 at 5:05 am
ត្រូវហើយ! ខ្ញុំក៏ចង់រៀនណាស់ដែរ! ទាស់តែគេឲ្យតែក្មេងៗរៀន! កុំអីបានរៀនបាត់! 😉
samnang
February 2, 2008 at 5:09 am
អុញ,ចឹងបងហួសដឺឡេបាត់ហើយ,បើអូនឯងរៀនមិនបានផង ទំរាំបង….កិកិកិ
រជ្ជនី
February 2, 2008 at 5:19 am
ហេតុតែវាសនាយើងអត់ដល់បង! បងកុំតូចចិត្តអីណា! 😉
naraths
February 2, 2008 at 8:56 am
ចុះសាលាផ្សេងគេមានបង្រៀងដែរតើ! តែដូចមិនចាំឈ្មោះសាលាហ្នឹងសោះ… សាលាហ្នឹងបង្រៀនយូដូសុទ្ធម៉ង ហើយសាលាគុនខ្មែរក៏មានបង្រៀងល្បុក្កតោសុទ្ធដែរ! សុំប៉ាប៉ា រៀនទៅអូន សុំមិនបានសុំម៉ាក់វិញ!
សំណាងឯងហួសអាយុចឹងយកខ្ញុំធ្វើគ្រូម៉ងទៅចឹង! បង្ហាត់ម៉ាស្នៀតពីរ! ឡ!
samnang
February 2, 2008 at 11:55 am
មិនបាច់ទេ,ស្រួលមិនស្រួលគ្រូហ្នឹងអាចចេះតិចជាងខ្ញុំក៏ថាបាន..កិកិកិ.